PRIYAKORN PUSAWIRO
วัตถุประสงค์ของโครงการในการส่งเสริมเศรษฐกิจและสังคมด้วยการบูรณาการองค์ความรู้และนวัตกรรมในศิลปะ การออกแบบ และเทคโนโลยีดิจิทัล มีดังนี้: 1. ส่งเสริมการพัฒนานวัตกรรม: เพื่อพัฒนาและบูรณาการองค์ความรู้ด้านศิลปะ การออกแบบ และเทคโนโลยีดิจิทัลให้เกิดนวัตกรรมที่ตอบโจทย์ความต้องการของสังคมและเศรษฐกิจ 2. สร้างระบบข้อมูลที่มีประสิทธิภาพ: เพื่อศึกษาพัฒนา Database System และ Data Visualization ที่สามารถนำไปใช้ในการตัดสินใจและการบริหารจัดการในอุตสาหกรรมดิจิทัลสร้างสรรค์ 3. เชื่อมโยงเครือข่ายองค์ความรู้: เพื่อสร้างเครือข่ายความร่วมมือระหว่างผู้มีความเชี่ยวชาญ นักศึกษา และองค์กรต่าง ๆ ในการใช้ Digital Creativity และ Media Technology 4. วิเคราะห์ศักยภาพเทคโนโลยี: เพื่อศึกษาวิเคราะห์ศักยภาพของเทคโนโลยีดิจิทัลและแพลตฟอร์มที่สามารถนำมาประยุกต์ใช้ในหลายสาขา 5. พัฒนากำลังคนในอุตสาหกรรมสร้างสรรค์: เพื่อเสนอแนวทางปฏิบัติที่ดีที่สุดในการพัฒนาบุคลากรในอุตสาหกรรมสร้างสรรค์ 6. สนับสนุนการจัดตั้ง Spinoff Companies: เพื่อศึกษาแนวทางและนโยบายที่ส่งเสริมการจัดตั้งบริษัท Spinoff ในอุตสาหกรรมสื่อดิจิทัลสร้างสรรค์
เศรษฐกิจสร้างสรรค์ (Creative Economy) เป็นแนวคิดที่เน้นบทบาทของความคิดสร้างสรรค์ในกระบวนการพัฒนาเศรษฐกิจและวัฒนธรรม ซึ่งไม่สามารถแยกจากกันได้ โดยรวมเอาอุตสาหกรรมที่มีพื้นฐานจากความคิดสร้างสรรค์และทรัพย์สินทางปัญญาเข้าด้วยกัน เพื่อสร้างความมั่งคั่งและงานใหม่ๆ ในสังคม แนวคิดและความสำคัญของเศรษฐกิจสร้างสรรค์ การบูรณาการความคิดสร้างสรรค์: เศรษฐกิจสร้างสรรค์มีการผสมผสานระหว่างศิลปะ การออกแบบ และเทคโนโลยีดิจิทัล ซึ่งช่วยเพิ่มมูลค่าทางเศรษฐกิจและสร้างนวัตกรรมใหม่ๆ การพัฒนานวัตกรรม: นวัตกรรมในเศรษฐกิจสร้างสรรค์มักเกิดจากการรวมกลุ่มและความร่วมมือระหว่างหน่วยงานต่างๆ เช่น มหาวิทยาลัย บริษัท สตาร์ทอัพ ซึ่งสามารถแลกเปลี่ยนความรู้และทักษะเพื่อพัฒนาอุตสาหกรรมสร้างสรรค์ การสร้างเครือข่าย: การสร้างเครือข่ายระหว่างบุคลากรและองค์กรในอุตสาหกรรมสร้างสรรค์ช่วยสร้างความแข็งแกร่งและเพิ่มประสิทธิภาพในการทำงานร่วมกัน การพัฒนาเศรษฐกิจท้องถิ่น: เศรษฐกิจสร้างสรรค์สามารถกระตุ้นการเติบโตของเศรษฐกิจในระดับท้องถิ่นโดยการส่งเสริมการใช้ทรัพยากรและความคิดสร้างสรรค์ในชุมชน ปัจจัยที่ส่งผลต่อการพัฒนาเศรษฐกิจสร้างสรรค์ การสนับสนุนจากภาครัฐ: การมีนโยบายและทุนสนับสนุนจากรัฐบาลเพื่อพัฒนาอุตสาหกรรมสร้างสรรค์ เช่น การให้เงินทุนวิจัยและการสร้างโอกาสทางธุรกิจ การเข้าถึงเทคโนโลยี: ความสามารถในการเข้าถึงและใช้งานเทคโนโลยีใหม่ๆ เช่น ดิจิทัลมีเดียและปัญญาประดิษฐ์ เป็นปัจจัยสำคัญในการสร้างนวัตกรรม การศึกษาและฝึกอบรม: การพัฒนาทักษะและความสามารถของบุคลากรในสาขาความคิดสร้างสรรค์และดิจิทัลมีเดีย ตัวอย่างจากประเทศต่างๆ สหรัฐอเมริกา: การพัฒนาศูนย์นวัตกรรมเช่น ซิลิกอนวัลเลย์ ที่สนับสนุนการร่วมมือระหว่างบริษัทและนักวิจัย สหราชอาณาจักร: การสนับสนุนอุตสาหกรรมสร้างสรรค์ผ่านนโยบายที่ส่งเสริมการลงทุนและการพัฒนาทักษะ เดนมาร์ก: การวิจัยที่เน้นการสร้างเศรษฐกิจประสบการณ์และการสร้างสังคมแห่งความรู้ สรุป เศรษฐกิจสร้างสรรค์มีศักยภาพในการเปลี่ยนแปลงเศรษฐกิจและสังคมผ่านการสร้างนวัตกรรมและเครือข่ายที่แข็งแกร่ง การศึกษาและการสนับสนุนจากภาครัฐจะเป็นสิ่งสำคัญในการขับเคลื่อนการเติบโตของอุตสาหกรรมนี้ในอนาคต
ผลที่ได้เกิดจากการพัฒนาเศรษฐกิจสร้างสรรค์สามารถแบ่งออกเป็นหลายประเภท ซึ่งรวมถึงสินค้าดิจิทัล: เช่น ซอฟต์แวร์ แอปพลิเคชัน เกมออนไลน์ สื่อมัลติมีเดีย และสื่อดิจิทัลต่างๆ ผลงานศิลปะ: ผลงานที่สร้างสรรค์จากศิลปิน เช่น ภาพวาด ประติมากรรม งานศิลปะดิจิทัล และงานออกแบบกราฟิก บริการสร้างสรรค์: เช่น การออกแบบสถาปัตยกรรม การผลิตสื่อ (วิดีโอ ภาพยนตร์ ดนตรี) และบริการที่ปรึกษาด้านการสร้างสรรค์ ผลิตภัณฑ์ทางวัฒนธรรม: เช่น หนังสือ วรรณกรรม เพลง และสินค้าที่มีความเป็นเอกลักษณ์ทางวัฒนธรรม เทคโนโลยีใหม่: เช่น เทคโนโลยีการสื่อสารและข้อมูล (ICT) เช่น ระบบ VR/AR และการใช้ AI ในการสร้างเนื้อหา กิจกรรมสร้างสรรค์: เช่น งานอีเวนต์ การจัดแสดงนิทรรศการ และกิจกรรมที่ส่งเสริมความคิดสร้างสรรค์ การสร้างโปรดักเหล่านี้ไม่เพียงแต่ช่วยส่งเสริมเศรษฐกิจ แต่ยังช่วยพัฒนาทักษะและความสามารถของบุคลากรในอุตสาหกรรมสร้างสรรค์ได้อีกด้วย
Bangkok
